אין א ווינטער נעכטל
די שניי ארומנעמטמיך
אליינס מיט מיין לעכטל
קיינער אנערקענט מיך
די מענטשלע וואס איך בין
קען קיינער נישט זעהן
צושאסן צופאלן
מיין גייסט מיין געפילן
די בליקן פון קיינעם
אויף מיר טיען צילן
איך דריי מיך אזוי ארום פיל מיט שעם
מיין לעבן פילט
פארלוירן שטיל
אויסגעשפילט
איך וויל פילן ווי איינער ער דארף מיך היינט
ארויסגעשטעלט
פון יעדן זאך
מיין אייגן וועלט
מיין אייגן שפרייך
סאיז נישט פאר מיר אינטערעסאנט
און דארטן גלייך
דו שטייסט דארט קוקסט
דו ווייסט די זאך
איך זעה דו בליקסט
איך בעהט דיך
קום רעד צו מיר
לאז מיך נישט אליין
לאז מיך נישט אליין
דו שטייסט דארט קוקסט
איך זעה דו בליקסט
לאז מיך נישט אליין
לאז מיך נישט אליין
אונז אלע מענטשן
געפילן פארמאגן
איינער אליינס
קענען אונז נישט פארטראגן
אונז דארפן זיך שפירן ווי נאך איינער אונז ער דארף
חברים ידידים
די לעבן סמאכט עס
טייערע אידן
אביסעל באטראכט עס
געב אים א שמייכל אנשטאט אים אנבליקן שארף
זיין פנים יעצט
מיט פרייד אויפשיינט
מיט שטאלץ באנעצט
ער האט א פריינט
וואס ער קען רעדן זיין הארץ
זיין גאנצע טאג
סגייט אים גוט
ווייל ער ווייסט
מיט וועם ער'ז מיט
פאר דעי איין שמייכל עטס ווארטס
און דארטן גלייך
דו שטייסט דארט קוקסט
דו ווייסט די זאך
איך זעה דו בליקסט
איך בעהט דיך
קום רעד צו מיר
לאז מיך נישט אליין
לאז מיך נישט אליין
דעי שמייכל דיינעם
מאכט מיר אזוי שיינען
לאז מיך נישט אליין
לאז מיך נישט אליין