واسه بی تابی روزای پر از حسرت و آه
واسه بی خوابی چشمای تر خیره به راه
واسه سنگینی آواره غم تنگ غروب
واسه دلگیری بارون تو شب غربت ماه
واسه من مرهم زخمم غزل و ترانه شد
تب پر شور نوشتن یه شروع تازه شد
میخوام قصه مو بدونن همه شب زده ها
قصه غروب پاییز که پر از ستاره شد
قصه غروب پاییز که پر از ستاره شد
♪
ای که تن دادی به حجم قفس گذشته ها
بذار زیبایی حست بشه متن قصه ها
بشه الهامه شعر و بشه نقشی روی بوم
بشه نغمه های سازا، نفس ترانه ها
واسه من مرهم زخمم غزل و ترانه شد
تب پر شور نوشتن یه شروع تازه شد
میخوام قصه مو بدونن همه ی شب زده ها
قصه غروب پاییز که پر از ستاره شد
قصه غروب پاییز که پر از ستاره شد