Με φωνάζουνε πλέον αλήτη
Ξημερώνει και δεν έχω σπίτι
Στο ποτό μου εσύ για μια στιγμή γυρνάω κ' έχεις χαθεί
Με φωνάζουνε πλέον αλήτη
Ξημερώνει και δεν έχω σπίτι
Βάζω τέλος σ' ό, τι υπάρχει
Και για μια καψούρα ζω
Δεν κοιμάμαι οτάν θυμάμαι
Τ' όνομά σου κι απορώ
Στην καρδούλα σου την άδεια
Πώς δεν έχω θέση εγώ
Δεν κοιμάμαι όταν θυμάμαι
Πως δε σ' έχω πια εδώ
Βάζω τέλος σ' ό, τι υπάρχει
Και για μια καψούρα ζω
Με φωνάζουνε πλέον αλήτη
Ξημερώνει και δεν έχω σπίτι
Στο ποτό μου εσύ για μια στιγμή γυρνάω κ' έχεις χαθεί
Με φωνάζουνε πλέον αλήτη
Ξημερώνει και δεν έχω σπίτι
Βάζω τέλος σ' ό, τι υπάρχει
Και για μια καψούρα ζω
Δε μπορώ
Άλλο να σε σκέφτομαι
Να σ' ονειρεύομαι
Σου λέω παιδεύομαι
Σου λέω δε μπορώ
Φεύγεις κι ανεβάζω πυρετό
Σου λέω δε μπορώ
Μόνο εσένα έχω στο μυαλό
Σου λέω δε μπορώ
Μόνο εσένανε νοιάζομαι
Σε χρειάζομαι
Σου λέω δε μπορώ
Δεν αντέχω θα 'ρθω να σε βρω
Μου πες πως δε μ' αγαπάς
Και για μένα δεν πονάς
Δεν πιστεύω λέξη
Θεέ μου πού 'χω μπλέξει
Δεν κοιμάμαι οτάν θυμάμαι
Τ' όνομά σου κι απορώ
Στην καρδούλα σου την άδεια
Πώς δεν έχω θέση εγώ
Δεν κοιμάμαι όταν θυμάμαι
Πως δε σ' έχω πια εδώ
Βάζω τέλος σ' ό, τι υπάρχει
Και για μια καψούρα ζω
Με φωνάζουνε πλέον αλήτη
Ξημερώνει και δεν έχω σπίτι
Στο ποτό μου εσύ για μια στιγμή γυρνάω κ' έχεις χαθεί
Με φωνάζουνε πλέον αλήτη
Ξημερώνει και δεν έχω σπίτι
Βάζω τέλος σ' ό, τι υπάρχει
Και για μια καψούρα ζω
Δεν κοιμάμαι
Όταν σε θυμάμαι
Δεν κοιμάμαι οτάν θυμάμαι
Τ' όνομά σου κι απορώ
Στην καρδούλα σου την άδεια
Πώς δεν έχω θέση εγώ
Δεν κοιμάμαι όταν θυμάμαι
Πως δε σ' έχω πια εδώ
Βάζω τέλος σ' ό, τι υπάρχει
Και για μια καψούρα ζω