EK DINK SOOS JY
Ek dink soos jy en aan die aande toe ons nog
Waker kon bly – dit was koud en nat in die Kaap
So koud was jou voete
Jy't dit op my borskas laat slaap
Hoe rafel die tou waaran my hart soos ʼn klok hang
My kop swaai soos ʼn waaiende hand
Vir jou
Om dit in joune te vat
Nou sê jy dit gaan nog jare vat
Jare?
Hoe oud gaan ons dan wees?
(Teerpad deur Albert van der Merwe)
Ek sit op my eie stukkie teerpad,
Nat van die wolkbreek,
Glad soos die Moederstand.
Iewers in die donker brand 'n
Kers op 'n vensterbank.
Die winternag bly donkerlank.
Jou glimlagte bly kort en vlak
Soos jou vriende hier, sielsvrot en brak.
Ek weet nie meer nie.
In twee geskeur deur die wind
En ek dink nie ons moet
Weer probeer nie, dis al die derde keer
Maar die hemel weet dis
Nog dieselfde seer.
Deur die loop van 'n geweer,
Onderdeur
Middel deur
Sneller nou
Donderweer
Ag fok, loop jy weer?
Ons leer nie meer nie.
Een. Twee. Drie.
Is dit nie nou al die vierde keer nie?