Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.
Φυσά το στόμα της οργής όλα τα λόγια που 'χες πει χτεςДует рот гнева все слова, которые ты сказал, вчераξέψυχα πέσανε στο πάτωμα λεκέςξέψυχα выпали на пол, пятноπηχτός σαν αίμα, μουσκεύει και τρυπά το δέρμαπηχτός, как кровь, ret и прокалывает кожуμ' ένα σου βλέμμα σημαδεύεις το τέρμα.с одним ты взглядом наводишь упора.Σβήνεις τα φώτα κι αμπαροκλείνεσαι,Гасишь свет и αμπαροκλείνεσαι,αναρριχιέσαι στο ταβάνι κι αφήνεσαι,αναρριχιέσαι в потолок, и свобода,πνίγεται η ανάσα σου απ' το σάλιο σαν αράχνη γριά,тонет твое дыхание из слюны паука как старушка,η σκέψη μπαίνει κατακέφαλα κι αδράχνει ξανάмысль приходит голове, а охватывает еще разκουβέντες ψίχουλα και ποίηματα κουρέλιαразговоры крошки и ποίηματα тряпкиσε γαργαλάνε και σε πιάνουνε τα γέλια,приятные, и в него, мне и смешно,χάνεις ολότελα τα συννενοημέναты теряешь абсолютно все συννενοημένασεισμοί συθέμελοι σου γκρέμισαν τα φρένα.землетрясения συθέμελοι тебя сорвал тормоза.Νιώθεις το τέλμα κι ο αδυσώπυτος μονόλογοςТы чувствуешь в колее, а αδυσώπυτος монологμε τη φωνή σού ψιθυρίζει "Είσαι υπόλογος"голос тебе шепчет "Ты в ответе"για όσα φορέσαν στην ψυχή σου τα κλεμμένα,за то, что φορέσαν в душу, украденные,τα καλοταίριαξαν να γίνουμε όλοι ένα.все καλοταίριαξαν стать все.Γι' αυτό το ξέρασες χτες βράδυ ηθελημένα,Вот тебя вчера умышленно,τα ξεφορτώθηκες σαν λέπια μαραμέναих выбросили, как чешуя завяли,τα σωθικά και τα μυαλά σου αδειανάкишки и мозги пустуетκλείνεις την πόρτα και δεν είσαι πουθενά.закрываешь дверь, и ты не никуда.Στάσου στα πόδια σου, ίσιωσ' τα γόνατά σου,Стой на ногах, ίσιωσ колени,τράβα πιο κει να δεις κάτι ακούω στην πόρτα.иди отсюда, чтобы увидеть что-то слышу в дверь.Πήγαινε κι άνοιξε θα 'ναι η μοναξιά σου,Иди и открой, это одиночество твое,πάντα αχρείαστη γι' αυτό χτυπάει πρώτα.всегда было излишне, поэтому это бьет в первую очередь.Σήκω ν' ανοίξεις, βγάλτο κεφάλι να δειςВставай n открыть, надо снять голову, чтобы увидетьκάτι είναι σίγουρα εκεί έξω σε φωνάζει,что-то, безусловно, там тебя зовет,Κάποιος φίλος σε γυρεύει στο κατώφλι να βγεις,Кто-то друг, она ищет тебя на пороге, чтобы уйти,έχεις τα φώτα σβηστά γι' αυτό δειλιάζει.ты выключенным светом, поэтому устрашается.Άνοιξε το παράθυρό να μπει το μεσημέρι,Открыл окно, чтобы попасть в полдень,μη χτίζεις το κελί σου και εγκλωβίζεσαι,не закладывать в камеру и εγκλωβίζεσαι,άμα φοβάσαι, χειροκροτάς με το ένα χέριесли ты боишься, хлопаешь одной рукойκαι από λίγο στο σκοτάδι παραδίνεσαι.и некоторое время в темноте сдаешься.Don't close the windowsDont close the windowsAs long as the wind blowsAs long as the wind blowsDon't lock your own cageDont lock your own cageThere's got to be a changeTheres got to be a changeVague is to be one hand clapping in vainVague is to be one hand clapping in напрасно,Χειροκροτάς απ' το κλουβί με θόρυβο κι αντάρα,Хлопай, чем клетка с шумом и увечья,τα δάχτυλα όλα σπάζεις για να φυτρώσει η λαχτάρα,пальцы все σπάζεις прорастать тоска,μετρώ τα βήματα σου πάνω κάτω πάνωсчитаю свои действия над под надπατάς τα λόγια να κολλήσουν εκεί χάμω.жми слова застревают там на том основании.Χειροκροτάς, χτυπάς το χέρι στο ντουβάριХлопай, ты бьешь рукой на что, со стеной говорюπου έχει παλιό απ' το μέτωπό σου απομεινάριчто он старый, чем у тебя похмельеκαι σε μια πρόκα πάνω πέφτεις που σε βάζειи в шип вверх и падаешь, которая ставит вψηλά στον τοίχο με τον φόβο σου να στάζει.высоко на стене, с его страхом, чтобы капать.Χειροκροτάς με το 'να χέρι – τι αστείο –Хлопай, с рук – то, что смешно –θαρρείς πως σκίζεται η σιωπή στα δύοдумаешь, сломается молчание на обоихαφού θα μένεις στη φωλιά σου εκεί κλεισμένοςпосле того, как вы будете жить в гнезде ты там застрялερημοσπίτης στην οδύνη σου πνιγμένος.ερημοσπίτης в страданиях твоих забот.Χειροκροτάς πιο δυνατά τον εαυτό σου πάλι,Хлопай громче себя снова,ποντίκια τρέχουν μες στο ανήσυχο κεφάλιкрысы бегут прямо в голове беспокойныйμε το 'να χέρι τα σκορπάς, τα φοβερίζειςс рукой все просрал, все φοβερίζειςτρύπες στη μνήμη σου απ' την άλλη αντικρίζεις.отверстия на память из другой, смотреть на него.Άνοιξ' την πόρτα, άμα θες να τις γιατρέψειςВесна и осень основные двери, если ты хочешь, чтобы нас вылечитьκάλλιο τη μνήμη με αέρα να τη θρέψεις,лучше память с воздуха, чтобы кормить,λένε αν βγεις απ' το κλουβί σου θα καείς·говорят, если ты выйдешь в клетку будет гореть·χειροκροτώντας τη σιωπή δε θα σωθείς.к нам все меры примут молчание не спасет тебя.
Поcмотреть все песни артиста