Η πόρτα κλείνει
ο δρόμος μου μιλά
ριπές ανέμων ψιθυρίζουν
Η γη ουρλιάζει
το τέλος εποχής
το φως γραπώνω στο σκοτάδι
Μια είσοδος κινδύνου χαμογελά
Το αίμα μου νερό
να πιουν αυτοί που τόσο αγαπώ
να γίνουν, δάση, κύματα, πουλιά
να γεννηθούν ξανά
Τον ουρανό κοιτάω
παντού το χθες
στη γη παραπατάω
φτιάχνω ευχές
Μια είσοδος κινδύνου χαμογελά
Το αίμα μου νερό
να πιουν αυτοί που τόσο νοσταλγώ
να βγάλουν ρίζες, φύλλα και φτερά
να γεννηθούν ξανά
Το αίμα μου νερό
να πιουν αυτοί που τόσο αγαπώ
να γίνουν δάση, κύματα, πουλιά
να γεννηθούν ξανά