Μέσα στη βουή του δρόμου
Ήταν νά 'βρω τ' όνειρό μου
Να το βρώ και να το χάσω
Κι ούτε πια που θα το φτάσω
Μια στιγμή πέρασε 'μπρός μου
Κι ήταν η χαρά του κόσμου
Η χαρά που μας ματώνει
Σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι
Όνειρο γλυκό και ξένο
Και παντοτεινά χαμένο
Σε κρατώ στο νού μου ακόμα
Σα τριαντάφυλλο στο στόμα
Πέρασες όπως περνούνε
Όσα δεν θα ξαναρθούνε
Σε κρατώ στο νού μου ακόμα
Σα τριαντάφυλλο στο στόμα
Πέρασε όπως περνούνε
Όσα δεν θα ξαναρθούνε
Πουλιά που έχουν φτερουγίσει
Σύννεφα μέσα στη Δύση
Κι άφησε το πέρασμά του
Πέρασμα ζωής θανάτου
Στην καρδιά μου σα σφραγίδα
Μια πεθαμένη ελπίδα