(Ta-Ta-Ta-Tanerman)
Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde
Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce
Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde
Benden bil tüm şehir yanarken bi bu rüzgar esse
Okul çocuğu gibi aklım haziranda
Eylülleri sevemedim hâlâ
Yaz dönüşü denizi izlerken uçuruma yakın virajlı yollarda
İlham yağıyo sanki üzerime devriliyo
Cümleler seni yazdıkça, ama
Gezegeni yakarım ben yer gök ağlamazsa
Sen gülmediğinde zaruri aleladem
Bi gün ölürsem de sana ithafen bi' türkü tutturamaz isem
Anonim olsun esamem
Mesela
Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde
Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce
Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde
Benden bil tüm şehir yanarken bi rüzgar esse
Heceler, heceler denden
Yine arıyo bela cüceler devden
Şecerelerine sövmesem, bi şey demesem
Dedi derler, derler, ah
Görünür gözüme yüzey un ufak
Bugün de ikametim yerden uzakta
Sihirli kelimeler muğlak yarıda bırakıp uzuyorum
Her gün usanmadan, ben yaratırım yeni bi karakter
Bi' yürüyüp, bi uçarım olup hezarfen
Hayatım masalken anlatsın anneannem
Mesela
Sen gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde
Dilime dolanıyo bu mısralar yüzün düşünce
Gülmediğinde çıkıyor isyanlar hücrelerimde
Benden bil tüm şehir yanarken bi rüzgar esse
(Rüzgar esse)
(Rüzgar esse)
(Rüzgar esse)
(Rüzgar esse)
(Rüzgar esse)