Senden çok uzaktayım
Anlamı yok her şeyi uzatmanın
Bu bi' son, bedeli yok unutmanın
Ciğerlerimden çıkan bulutların
Nefesim kesildi ve yaşamayı düşlerken
Önüme çalan sesindi
Bacaklarım titredi fakat korktuğum
Ölüm değil, kokunla gelen anlık esinti
Ürkütüyor, gözlerimin kahvesini özleminle
Dön geri, bari tut verdiğin sözleri
Yanıp söndü hayatımın közleri
Bakmasam da, artık duygularım kasamda
Anahtarını yuttum, istesem de açılmaz
Harap ettiğim dünüm, yarınım da asılmaz
Gözümden sen de düştün kasımda
Hep fazlasını yaşadım şu gencecik yaşımda
Sonunda paramparça hayallerim
Cebim doldu fakat bozulmadı karakterim
İçinde sen varsan buna "sanat" derim
Yoksun ya sanat geçmez
Her günüm bir savaş yeri
(Her günüm bir savaş yeri)
(Her günüm bir savaş yeri)
İnan ki, inan ki
♪
Ve perde böylece kapanır
Ve perde böylece kapanır