Senden çok uzaktayım Anlamı yok her şeyi uzatmanın Bu bi' son, bedeli yok unutmanın Ciğerlerimden çıkan bulutların Nefesim kesildi ve yaşamayı düşlerken Önüme çalan sesindi Bacaklarım titredi fakat korktuğum Ölüm değil, kokunla gelen anlık esinti Ürkütüyor, gözlerimin kahvesini özleminle Dön geri, bari tut verdiğin sözleri Yanıp söndü hayatımın közleri Bakmasam da, artık duygularım kasamda Anahtarını yuttum, istesem de açılmaz Harap ettiğim dünüm, yarınım da asılmaz Gözümden sen de düştün kasımda Hep fazlasını yaşadım şu gencecik yaşımda Sonunda paramparça hayallerim Cebim doldu fakat bozulmadı karakterim İçinde sen varsan buna "sanat" derim Yoksun ya sanat geçmez Her günüm bir savaş yeri (Her günüm bir savaş yeri) (Her günüm bir savaş yeri) İnan ki, inan ki ♪ Ve perde böylece kapanır Ve perde böylece kapanır