Maandagmorgen krij'k het weer akkik het huis verlaat Kazak onder den arm, 't is nog donker dan oep straat Het sta mevoor of alles tegen mij dan samenspant En tegelijk weur ik dan door emoties overmand Eenzaamheid, 't is moeilijk te verwerken Eenzaamheid, maar niemand die dat ooit zal zien Eenzaamheid, ik tracht het te verbergen En niemand, nee niemand zal da zien Heel het weekend was kik weer de showman van formaat De grapjas van de kroeg, ik hield weer iedereen aan de praat Maar nu oepaandagmorgen zo alleen hier in de straat Is er weer da gevoel da'k denk dat nooit ni overgaat Eenzaamheid, 't is moeilijk te verwerken Eenzaamheid, maar niemand die dat ooit zal zien Eenzaamheid, ik tracht het te verbergen En niemand, nee niemand zal da zien Waddat er in mij omgaat d'r weet niemand nikske van Oemda'k het zal verbergen, zolang dakkik het kan Gevangen door het eigen image, 't is ni te verstaan Maar ne mens met twee gezichten, d'r is niemand mee begaan