Í kvöld hann á að fara á stóra sviðið Hann ferðast bara á fyrsta klassa á bak við sviðið bíður lítil stúlka Með falsaðan passa. Hér kemur hann klæddur í silki, Tjásuklipptur með kókaín í hylki, Firrtur raunveruleikanum, týndur Stjörnukomplex, píndur. Þeir búa til sextákn, poppstjörnur Sem klæðast glimmer á sviði og vaða reyk Hann vill ekkert skilja, hann vill ekkert sjá Hann er í stjörnuleik. Að morgni eftir nautnanótt hann vaknar í lofti hanga hrímgrá tóbaksský örvandi lyf í sig hakkar Til að komast buxurnar í. Náhvítur með bláa bauga Spegillinn er hans stóra svið Sannleikanum gefur illt auga því poppstjarnan er blind.