Månestråle, led meg an Eg har gått meg vill og finn'kje fram Eg treng ett tegn, som eg kan sjå Så eg finn ut henn eg ska gå Vegen den e mørk her Eg ser ingenting Ellt det eg kan kjenne e draget frå ein vind Som bles meg overende og ut i stryn Eg stende her i strømmen i elva brei og slak Grusen reiser under beina, der som eg har tak Eg forsvinner snart ut i ein strøm Og eg vi rope etter hjølp, men eg aldri tor Om eg let opp min munn vi elva drukne meg og ho Og eg kan aldri ta tebake dei ting eg ville sagt Så da held eg heller orda att med makt Månestråle, gjeng det an å finne ut om eg kjem fram Eg treng litt lys, så eg kjem meg på ælvebredda fær å sjå Eg hører at dei sier at kjærlighet gjer blind E det kanskje derfor at eg ikkje ser ein ting Kanskje ska eg la meg rive med Men fyrst så må eg veta færr å komma meg i mål Henner eg har vore, så eg ungjekk samma hol Lære litt av feilsteg eg har tatt Og eg vi rope etter hjølp, men eg veit eg aller tor Om eg let opp min munn, vi ælva drukne meg og ho For eg kan aldri ta tebake dei ting eg ville sagt Så da held eg heller orda att med makt For eg kan aldri ta tebake dei ting eg ville sagt Så da held eg heller orda att med makt