I dei djupe bratte dala Bur ein kar, som få veit om Leve einsomt heilt aleine Og held på hus og tradisjon Fleste ser ein gammal tulling Ein som høyre fortid til Det vert tøft viss han lyt innsjå Og fylgje på og gjer som andre vil Gamal mann, slit og stende på Men snart so reise han, vekk her ifrå Han er siste mann av sitt slag Lite veit, dei som veks opp idag I ei tid der monge gløyme Kar dei eingong kom ifra Med overflod og med rikdom So vert nokon nødt til å gå Brått vert gamle tradisjonar Kunstar ingen kjenne til Ingen der som tek opp arva Ingen att og ingen vil Gamal mann, slit og stende på Men snart so reise han, vekk her ifrå Han er siste mann av sitt slag Lite veit, dei som veks opp idag