W tumanach kurzu, przy wtórze drzew
Brunatne ciała unoszą się
Leciutka mgiełka drga wokół nich
Chciałbym ją dotknąć, lecz brak mi sił
Są bardzo blisko, tuż obok mnie
Widzę jak w słońcu płonie ich sierść
Kosmate łapy spuszczają w dół
I słychać tylko cichutki mruk
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra
Spłoszone nagle znikają gdzieś
I pryska szybko brunatny sen
Żelazna ręka uderza mnie
Tak budzi ojciec gdy długo śpię
Jest bardzo wściekły i głośno klnie
Jego drużyna przegrała mecz
Potężne ręce opuszcza w dół
I słyszę znowu znajomy mruk
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra
Ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra, ra-ra ra-ra-ra ra-ra ra